- faktitif
- faktitifI s ling Faktitivum ntII adj ling faktitiv\faktitif fiiller faktitive Verben
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
faktitif — is., dbl., Fr. factitif Ettirgen fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
factitif — factitif, ive [ faktitif, iv ] adj. • fin XIXe; lat. factitare, fréquent. de facere « faire » ♦ Gramm. Emploi factitif, où le sujet du verbe est la cause de l action, sans agir lui même. ⇒ causatif. Subst. Le factitif, cet emploi, surtout avec… … Encyclopédie Universelle
ettirgen fiil — is., dbl. Geçişli veya geçişsiz fiil kök veya gövdelerine er , ir , tir , t eklerinden birinin veya ikisinin üst üste getirilmesiyle kurulan ve taşıdığı kavram bir nesneye aktarılabilen çatılı fiil, faktitif: İlacı zorla içirdik. Bu işi başkasına … Çağatay Osmanlı Sözlük